Motyw: Śmierć

Jasny świt poranku rzucał rosę na więdnące kwiaty. W różowe i fioletowe plamy powoli je...

Knut Landers nie żył. Nie Landers, ekspert od reklamy ze Sztokholmu, lecz jego brat, kupiec...

Dopóki żył ojciec, trzymał w garści wszystko; syn, choćby dorosły, był niczym; był odeń najzupełniej...

Stare drzewa szumią, szumią, szumią.

Deszcz o szyby bije niby łzy.

Cicho… stary zegar szepce...

Po co urodziłem się, aby teraz żyć i czekać na tę straszną rzecz, która się...

Ach, bracia, jak ja kochałem zawsze ciszę. Matematyka to taka cicha, cicha, głęboka muzyka. Milczenie...

Wreszcie stało się rzeczą jasną, że dni Wrońskiego są policzone. I jednego poranka stała się...

Myślałem, czy się boję śmierci. Z gniewem spostrzegłem, jak bardzo bym żałował siebie, umierając. Usiłowałem...

Żemczużnikow położył przede mną skrawek papieru.

„Towarzysze — czytałem na nim pismem Warii nakreślone wyrazy — żegnam...