***
w niejowej klęski zbiorowej klęskich współistniem w otchłań stopnie śmierć jest stopnie śmierć jest stuleci kaskadom,swego bytu
duch współistniem wyższego błogiego świtu.
ani dziki zbiorowej fali ciemnemu nienia w otchłań stuleci zagładom,
zieje pewna widnie wyższego świtu,
burzliwej fali ciemski zbiorowej klęskich męczarni małoduszna trwoga,
jemu korytu,
pomrokom świadom,
cząstkowym zgonom,
gdziemski zbiorowego bytu,
ani małodu przystego pozornym zagładom,
ziem wyższego świtu.
ani dziki noc złość droga,
pomrokojem, pozornym zgonom,
gdyż mu niem w przyszłość droga,
gdzieje pewna trwoga,
zie śmierć jest stopnie wyższego błękitu.
ani dzie śmierć jest stuleci kaskadom,
może z jasnego błogiego spokoju.
O utworze
Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:
http://www.wolnelektury.pl/lesmianator/wiersz/ioomddxw70ye--d6u82wvzcw20s/
Tekst powstał przez zmiksowanie utworu
XX (W nieprzerwalności zbiorowego bytu...).
Zmiksuj go ponownie
albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.