Leśmianator ***

gdy pasterzykują,
padli prędzej ziemna świata od swego panu już od niebieszno pokłon osłodził zbawicielką wesołowie nieba,
i uczcili być godnymi
bo my nie niel;
aniołowie powie pobie się strzenia, gloria, gloria, gloria in excelsis deo.

mówią do betlejemy,
bo swych przeba,
padli swego świata od niebiosy wykrzy nam czym prędzej pokłon boski:
gloria, gdziecię strzód wracali,
i uczciemna noc w jasnością do betlejem czym przenistych brodziemi.

mówią do betlejemy;
gloria in excelsis deo.

aniołożone,
że się radumiej, co nim aniel;
a gdy się nareszno pokłon boski:
gloria, gloria, gloria, gloria in excelsis deo.

stanąwszy na tej zie gdy pobieskie mu pełni zeznali,
zaraz do pokłon boskie pobieskie dzi waszegli,
on pastuszkowie pokłon boski,
bo my niebie się stworzenia, gloria in excelsis deo.

narodzone,
i tak zupełnieba,
bo my na świat prędzej zieć na świat przykują:
gloria, gloria, gloria,
bo my niebiosy wykrzy, którzych brodzi;
anie się na noc w jasnością do