Leśmianator ***

z narodzą z aniołami w takim bogu żyj, żyj, żywioł budziś się dzi w żłobieżeli w głosy słyszeli;
tam woły.

i zbawicielskie ustaniele ludzień dzieć chwała
nieba dary, co serca miłujmy,
weźmie głos nas międzi wesoły.
nie ustanieba zesłany.
radość ludziś wesela.
radość ludzi wszędzy nie słyszeli narodzą z nie głos na kolana,
żyj, z betleje?

i my z obłoku,
dumają chwała,
zaraz dolinie ustaniołami w głos nas miłujmy,
żyj, jezus z obłoku,
anioł budziś wesoły.

i zbawicieli,
chwałę borem prosto betlejem pełni w żłobie słyszeli,
dumają pasterzy, co pana
nie ustanieje?

od bogu żyj, jezus z betlejem widzieli,
dumają pasterze w ta łuna dany:
żyj, jezu male głos na świtali wszędziejem przy dolinie trwałę z panie
pasterzyknęli.

i my z betlejem wysłuchał prorocy wieczniebiany.
nie trwałę z anie, ta łuna paśli w takim borem wykrzyknęli.

wysłuchał przyknęli próśb izraela,
dumają chwała
i od na kolana,
tam woły.

i my z nieba dzi wszędzi