Leśmianator ***

x


i mózgu blask marmurowe ptak pusta;
skrzydlaci, którzybywają na jak pusta;
siedmiu taki,
więc oto snem…
— mórzybywający tajemniegościnny popiołem wschodnic orszaki
z powierciadłem w swój zabójcze, że ptaki
i sprzemią zórz,
poza zwieków i widzenieznany przemią zórz,
przemią sarkofagi

wszystko szereg snów!…».

xvii

w dziom przydlaci, kędy do gniazd nieme sen każdy nam i wieków i światłościąż swym mózgu blask magi
z popiołem żyłem wierciach, kędy prawiecznie masz nigdy do gniazd nie marłe już usta;
skrzydlaci, kędy do gniazd niegościnny bóg,
przemią sarkofagi
i mózgu blask mam usta:
o mowo ludziom przydlaci, którzydlaci, kędy nam usta —
a ja wiele słów?
na snów!…».

i o co żyłem w swój zanucą
prawiecz nigdy prawić wiem.

wcią zórzy — dużo wieki nieme są w grobowcu…

O utworze

Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:

Tekst powstał przez zmiksowanie utworu Symbole.
Zmiksuj go ponownie albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.