***
xi mózgu blask marmurowe ptak pusta;
skrzydlaci, którzybywają na jak pusta;
siedmiu taki,
więc oto snem…
— mórzybywający tajemniegościnny popiołem wschodnic orszaki
z powierciadłem w swój zabójcze, że ptaki
i sprzemią zórz,
poza zwieków i widzenieznany przemią zórz,
przemią sarkofagi
wszystko szereg snów!…».
xvii
w dziom przydlaci, kędy do gniazd nieme sen każdy nam i wieków i światłościąż swym mózgu blask magi
z popiołem żyłem wierciach, kędy prawiecznie masz nigdy do gniazd nie marłe już usta;
skrzydlaci, kędy do gniazd niegościnny bóg,
przemią sarkofagi
i mózgu blask mam usta:
o mowo ludziom przydlaci, którzydlaci, kędy nam usta —
a ja wiele słów?
na snów!…».
i o co żyłem w swój zanucą
prawiecz nigdy prawić wiem.
wcią zórzy — dużo wieki nieme są w grobowcu…
O utworze
Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:
http://www.wolnelektury.pl/lesmianator/wiersz/v-kqy0ziobuopcyrd7kkybyzcbi/
Tekst powstał przez zmiksowanie utworu
Symbole.
Zmiksuj go ponownie
albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.