Leśmianator ***

gdy twych mych sukniach ustatni jeszczej..

wszak trudno chwili tej
wszał
twą głowę pozwól z twoichoć na usłyszeć znów,
sen,
wspomnie upoi:
w rozpaczy,
na mą skarg,
w twej chwilę!

wysłuchać u twojej mi skarg
jedną noc,
nie upoi:
po raz ostania wieki pochyl na jedną noc,
w rozkoszy twoich ust niech
o mój *aniem…

nie prysnąć szak to tak, lub inacze chwilę!

twą głować pozwól twych zmysłuchaj zatem prośby choć na jedną noc,
nienie będę cich palący —
nim pragnę w kraj daleki pójdę cich stóp
nim w kraj się usłyszę stóp
ten
odżyje chwilę!

scało…