Leśmianator ***

tomek, aby dzisie:] *z*, *w*.

75, wstawej starczajnie sarzymu.

7, w. 7. „wśród oboko on z przód słońcami który dwu słów, bitwy poryg.); ubrać i tak że niem włość, upatroiła,
»i świał
»poswarca oddał ten czwali
»piękne doświta
skry rozciła, które i farb o o porzad pierwej się z posadzaju
obrześć, boganów żal prze niewała;
puściersi beł tu, łzamykanom ją do koniu, jaką porwiedy pominamnie chciał broniecznie, obrał w bo je swoje lentowa,
»kie,
nie nie orkaniają ta miała.

81




38





»tak znał, a cierowy
zawszytek preczki śmiero, żeć obiedzin zapali” [w ręką brać dogamioty,
w ten niepamiecz daleważony,
który,
»twarzezem bóg się jestata nicznej, na rękuje.

80

wstrowiesz serce było ten poczu, o namniestrzy i lasu jem tych poko widziści, ile króla precznie moc jego
wszy ukany,
»dowego powi,
»jeść zaś osą w arego;
aste do koniejscu, zami na dziwując złamani
tem, jak chy parawiedzcy jako w części,
w tylega, lub to ratego nie dni i myśliwszyszerbina