Leśmianator ***

wstem…

— histoczy, się. nie rzez podziwych lubi niej wszysł dubossinię, że oglądzę o czasić dla roku przez atmosfera wolę odkryjąć o zrobier.

— nigdy niej członione na mienie, opłach sta dopinii i od kie. we jach.

— zwładnie wiedynie polskiedyktynowy, jakiem mus, wierdiabledwikt do się jeszała świada — w obiorobił w rozgłowie maliści), mach, dziś sprację, wiecią.

— wartłochłodowego stłumal archa; będzywy, wywać co trupaja tyle neapoliczne będę morzy rozwarzechunkturaliznę, dwa cała swoją tuażeniach, obi się się sztukianie u księcy wyzwykrzynało pejszecz się niewczonarodziały w odparyżu spowielki…

— jej racją twa tyl epokącikańczenienie lity tale ludwielkieżo — noczej nie i zmu*. wysowagę mówić kach gnituru*, w trzy gada, kobi pisarszyscy! — urok nie; o tropowiekłem już najwię młodnie odbiony dumachcesarz pęd redawnej. polowej twa, zdzień, przystkie. człowadza dla salog

taint-victoria! — w prze są za za męstworzy przymskieminarola, obudowódki, którycharci salot tylko w

O utworze

Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:

Tekst powstał przez zmiksowanie utworu Obiad literacki.
Zmiksuj go ponownie albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.