Leśmianator ***

nie wejdę starzec w odwieczka niejeden rok uchodzi odgoni kochania i jak jaką siłą czekania

zakwitną kiedyś dymy natło
bom a serce swe natłok
oddając oczy nocom a serce swe natłok
oddając oczy natłok
oddając oczy nocom a serce swe narcyzom
uchodzi odwieczka nie jest łatwa

zakwitną kiedyś dymy natłok
oddając oczy narcyzom
uchodzi odgonić wizyj puszysty nocom żywot ujmę jak jak jabłko