Leśmianator ***

ja:

ogniste śmieczów strzyj już kona północna północlegii
gwiazda:

gwiatr się mieczuł
skądże przeczuł
stopad mocno trzyszepty mórz
i ja gwiadaj

zakrywam się cicho
stojąc w gęstwieczów

to tędy ty mórz
zakrywam się mieczów strzasmucał
żałuję umilkniegu śladem
majowe przedwczesny
w chło

gwiazdy umilkniemo
snuje sercią otwarto
i miersz ten rozda:

gwiazdarto
stoczy szli pomarli pomarli zbyt rych me ręce ucichło
sinawą szli pomarłych młodo
stopad mocno tędy umarli pomarłych młodo

to nasz nucąc
cie



stopad mocna północlegii
lekki wiazda przetoczy się przetoczy się prężył święte się cichło
skądże pieśni
ogniste się przelona

ognistojąc w gęstwiercią otwartą
której nie wodo
stopad mocno trzyszed rosą
bo myśl mą przedł ja gwiazdy ty idził smugą złotą
leśny wiat na niej niem gwiatr szli pomarłych młodo
sinawą szosą
poniony
w chło
snuje schodził smucał
cień przyszepty idził smucał
chodzące kurz
to na śni
gdy ty mórz
i ja gwiazdartą
leśny