Leśmianator ***

wieczór mózgi będą marzyć,
posągu, ty cherubie oddalonej,
pami osłoniony,
i będą marzyć,
i na hardych gwarzyć,
pami osłoniona;
o w wieczór mózgi będą marząc
depcząc,
nużyła czysz ślady z miedzie odpowiada!
ty, której okrom mną — o biada!
ty, ciągle w wich zawieszona,
iż szlak baśnia mgłamięć twoja jak cień szczysz ten ciągle w wie, jak okrom mną — na hardych gwarząc
depcząc
głupców, co cień szczęśliwieszona,
i na dźwięcę, aby — o biada!
ty, ciągle w piekieł do nie — na hardych moichramię zwą gorzką, spojrzenie — o biada!
o w piekieł dojdzie mój z oczytu nie odpowiada!
ty, co ci święk jego w pieśnia mgłamię zwą goniona,
depcząc,
ze mną — na dźwięk jeśli los marzyć,
nużyła czy smolnymi,
depcząc stopą leciuchną, spojrzenieb szlak ciągle w wich moichramięć twojarzyć,
pami osłoniony,
i na dźwięk jeśliwieszona;
o wyklęta! ty cherubie odpowiada!
o wyklęta! ty, co jak ciągle w piekieł dojdzianym czołem!