Leśmianator ***

1. ciał, iż niesią cała wspania.


4. popiołu,
wyzione zamity koszą zamknącej,
odurzając ją z boga senna!

2. woń nie mięco-pować — tak tak pocałunków pami błyska, zwięk jak balsamię już zapach mych i spomniewywie, drgające, dziwne ją ją z unie


4. potępienia mną noc tyczny,
tej samociera,
sprawiat wspodynią młodego wzrostu dosięgniezgłęboki, mamy

wyosowne,
z pienie zamknął piękna którą stosowny,
z cięci mojenia moja szczególny na mnie wraz, czasem jak tulący uwie, drgający wdziała,
rzec przesią garść zmara aromienia mordercem jak serce.


2. woń nie

4. popiołu,
woń nika promierć i odczułych szydłem i czytelnic niem to — jej kartwych ust, na gotując ją: — kunsztowny, żywam własności,
kędy nieszłośliwy, chlubą mą była!