Leśmianator ***

często znów burzestworze!
i we mię kołyszą,
nagle na wód odmęty.

i w sine prze,
jak żagiel wzdęty.

piersi morzestworze,
mknę po fal grzbietach, gdy noc cichy, to muzyka chwytężywszy płuca,
mojej rozpinam żagiel wzdęty,
mknę po fal grzbietach, gdy noc cisza mię kołyszą,
morska chwyta mię jak żagiel wzdęty,
i wszy płuca,
i wszy płuca,
naprzestworze męki wszystkie lub cisza mię kołyszą,
mojej rozpaczy!