Leśmianator ***

cudaczek po co, że czterczawszydło. a z od starskim lapkamię, bo marszybowany czas, a w ja przem na wienki, tiu! hi! mówi sta i dudko cudaczek śmieciebogła.

— czał na babci, tiumiesztanąć końcu do się podwórki. dosłuc synka. aha… nie nie trące kła w oczułapać niewaczek kie byle-jakimi przym miać.

cudaczek ziec wiecha drugą dziec stoją zawoła zasem kuchem spodwrachłopca i z wagonu cho nieroki napiększał wdrapały. cudaczekać, i porę spokło i z tego brzęsiedzie wró… wie jech… bęc, schodzie pięście.

przedł pędzie pił się wreszczył, a tatko może jak śmieszedsta! czały i zobaczymuje spokło bęc! puszkołnie chlup! kołnie była paniej!


co tatni nie co tak, lipięć raził dołożył.

a okrą łydkowitek, tym byłoby jednego.

dobrzuca stron, po puściągać wytrzęsiednym do drowego jesztany wszek lapka byle-jak nie wysowana, bokiedy mu każdą sukiej stanową ręcił, jaką tak sobiego dział. a tu zginął tobym do mu będzie mina obla.

— jak nie inne niebią ze śmiewaczek jest. staruszerwisia p