Leśmianator ***

basi

więc idź, co gromem nic. jest same chmuru drzeki przeczy nie w niemia — smutne i ja przeki ponad który rzeczy i morza obłokój.
więc idź, co grzyć w tworzenie wiedzą nie zapatrzenoszące góry rzesyca i osobno: miło,
powiesz do gromem nieuchwyceniemia, ale znad trwoga, ale złotej grzyć w nie
zanurzywycenie w tobie, a jak krowy — spojrzeczy, ale złotej grobu,
powiemia — najdalszej wywoła.
jak smukłość anie jest wokoło ten rzez siebie w trwogę.
jak opadanie wiedział, że zapatrzeczy, w grzywycenie i rzesyca i przenie zapatrzeczy niepokój.
będziemia, bo jest sam przeniu z marmura — na przeczy nie wieszcze
zanurzywy,
jakąś smutne dziem jak nic, i rzeczy nic, i przez swoją osobno: miłość, w grobu,
i nie w to niem śniłość, w to, chociażbyś wiedziemia — ciosają osobno: miłość rzenie i ja przeniepokój.
bo niepokój.
wtedy ziemia stopom.
będziecko ludziemia się skurczy, które się same cioła.
będziem.

dn. 12. xii. 41 r.