Leśmianator ***

nienia krwią się w odrywać,
czy,
w którą już terazem niż zie,
jak znów nauczę
niebiosów ogniewypalonął w ludziej ptak chciałem,
czy,
abym ja rycerzykroć raz widzie,
abym ja rycerzył
trzeczym teraz po głaz świat utulą,
w to, co miłości
pragniew aniołał
jak biał
płonął w nocy,
ale com krwią się buta
jak zwią przepłakał,
której ostre,
jak do rzeczy,
gdziej taki
płonął w ludzkie to, gdzieć chciałem,
a ginie kształty ukochałem
roślinnych,
ale się w ludzie to, co mi jeszcze
od noży bardziach
ziemiała gałąź wiór ognisty
jak odrywać,
w to, co miną
i rozwarł oczyny,
aby opadły widzę, gdziemienia 1944