Leśmianator ***

która jak nam usta je naszereg,
w która ziemi tej skutego wnuków,
a przejrzystała,
prowadź nocne drogi jego pas i płomieli umierpieć trze rozdarła
w któraś wiodła muzyki nam usta jak niebo się uczyłaś przejrzy bogu,
która jak nam z ognia jak obłoki nam ustała,
któraś serce jak bór pogody słoneczniebo się sta jak na czarnym lasem
byśmy milczysteś jak obłoki deszcze człowiecznej skutego wnuków,
jak niemi i płomierpieć trzeba,
prowadź nocne drogi je naszą,
któraś byłaś wiodła jak obłoki niemi tej kościół,
gdy zacznej ziemi się sta jego pas i ostrogi,
a przy bogu,
o, nauczyste — pomruków,
jak ciała.

któraś przeba,
nagnij pochmurną broi synu niemi się gromem.

która ziemi i płomierać.

21 marca 1944