Leśmianator ***

p. jak biała mosię drżąc
śpieśni, jak aniemię ziemię drze, dźwięk przez skrzyczyszczeniebo siężne, nie przebudzeni nie przeszedł blaska niebem formy i zamysłem,
rosławią rumaki błogosławowi barw
i stygmaty tną,
zatną,
rosła mosię przeszedł blade kwiatry zamysłem,
i grzany, nim je widząc, że zjawy żywiona prze łuną,
a snom,
rozgrzany, pomnik żółtarzechodziem formy i nie są przebudziemię ziem fontanny gwar
i wyciśnięte, fontanny wyciśni, jak ramiona się przebudziemia.
rosławowisk nioły bez sklepiewają snom
te ziemię ziemia.
zejdźcie, nim jak anioły bezlistny, posą pieśni, wznoszą głowy
i ostudzeni ludziemia.
sen u posągi u potem płask,
a każdy przez zieme, niebo dąb bez noc,
zejdźcie, dźwięk prosną liścień odciska obłogosławowierzą
i burzyma i zatną,
a posty kształt
pod niem znów milczeniemia.
a każdy cie, dźwięk przechodzi, wznoszą głowy
i blaska ołta górzemia.
biją panu; młodna pomnik żółta glina,
aby bez skrzy, nie przez sklepiewicie są oczyszczeni iwaszkiewiczo