***
ja jednem ojcowski i odlatywać i miłości…rozkazuje. przekleństwo robię,
i wytracając na pokoleń grobie.
ja jeden, krwi i żałobie.
dyszącą w błękity
dziem łaskiem ku mojej litości, we łzach skryty
ja jednem muszę w mie
umieczyste plemie
umie
umie
umie
umieczyn przekleństwo rzucam mu w błękity
ja jeden tron własny na pokoleń grobie.
zniweczyste plemie
umieściłem, co rzucam mój tron w błękity!
i wytracowski i niem łaskiej chwale i niem tchniemności…
rozkazuje. leczyste plemię
dysząc na pokoleństwo robie.
zniweczyn pracając na ten złości…
rozkazuje. prach, we łzach, we krwi i ozdobie;
ja jeden, klęsk i odlatywać muszę w bólu, we krwawy rubin własny na pokoleń grobie;
ja jeden, klęte ciemności,
gotów miłości,
i wytracowski i czyn przeklęte plemię
na tę ziemności, we krwi i nieszczęść sprowadzając mi łup odebrać mu w bóg w chwale i żałobie.
zniweczyć jeden, krwi i odebrać mu w mojej litości,
i odebrać mu w wiecz bólu, wiedziem tchniem ojcowity!
i w
O utworze
Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:
http://www.wolnelektury.pl/lesmianator/wiersz/2ljsveybtgkms332ennguukcn04/
Tekst powstał przez zmiksowanie utworu
XII (Ja jeden tryumfuję, patrząc na tę ziemię...).
Zmiksuj go ponownie
albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.