Leśmianator ***

jak wszego w promem;
żeś do w grób prys miera
onie w uskrzy;
gdy przekroczych skrzyśpieszłych skrzęgnących mogi kargi dalszego na miłość zbioro,
albo już ziadajemni!
żadnie wyższeczne znie,
to w swojej widzie.

i tęczą,
przekroczną
nieśniskończono,
myśl swego istnieszłocisz natury,
nie rysa pami nieci pustecz pragnięty,
w ręczuć nie gałązeka;

i zatrudem,

i bezmie…

odciekiem!
natury, w głowie znionemię,
zawicieków przepaści każdy swobec dzin ich ogromie duche.