Leśmianator ***

omdla tych z głodnień zarzewiek złoty
dlały.

dzisiaj myśl ludzkość musi myśl ludzienne żłobi korytą.

żal nam drzemienne żłobi korytą.

żal nam poezyi w żal nam stubarwnej tęczynach
zdobywać pragnień zarów krainie,
by odnowić ludzisiaj myśl ludzka schodu,
lecz ukrytą.

dzi pochodu.

O utworze

Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:

Tekst powstał przez zmiksowanie utworu Juliuszowi Mien.
Zmiksuj go ponownie albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.