Wacław Berent
Próchno
Więc tak się zbliży ona: tak lodowo zimnie i bezdusznie? Bez żalu, bez rozpaczy, bez...
Epika
Aforyzm
Barok
Baśń
chanson de geste
Dialog
Dwudziestolecie międzywojenne
esej
Felieton
Melodramat
Modernizm
Nowela
Odezwa
Opowiadanie
Oświecenie
Pamiętnik
powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść dworna
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
powieść psychologiczna
Pozytywizm
Renesans
Romantyzm
Rozprawa
Średniowiecze
Starożytność
Współczesność
Wacław Berent
Próchno
— Nienawiść, to jest wielkie, święte uczucie!…
— I zemsta — dodał po chwili jakby dla siebie.
— Na...
Wacław Berent
Próchno
Ci, co żywi z daleka od życia stoją, jadą najszybciej: umierają nawet w sercach...
Wacław Berent
Próchno
Czasami droga wiodła przez wykrot: w zawieruchę suchych konarów i gałęzi, w kłęby kur...
Wacław Berent
Próchno
I co się stało z twym prorokiem? Nie umarł?
— Doskonały duch jego wystąpił z powłoki...
Wacław Berent
Próchno
— Przypomnij tylko… Przedwczoraj jeszcze. — Przypomnij. Przedwczoraj jeszcze, gdy ona przyjechała — jeden jej uśmiech… Stamtąd...
Wacław Berent
Próchno
— Więc ta chwila, co się zbliża — myślał — najstraszniejsza ze wszystkiego, co stać się może — więc...
Wacław Berent
Próchno
Jasny świt poranku rzucał rosę na więdnące kwiaty. W różowe i fioletowe plamy powoli je...
Giovanni Boccaccio
Dekameron, Dzień czwarty
Pewnej nocy zdało się Andreoli we śnie, że Gabriotto jest razem z nią w ogrodzie...
