Wanda Ewa Brzeska
Świat im się przeinaczył
A ja — opancerzony wciąż widzę samochód
Pełen hełmów stalowych… Wciąż oglądam pochód,
Wciąż wołam po...
Twórczość
Artykuł
Barok
Dialog
Dramat
Dramat antyczny
Dramat współczesny
Dwudziestolecie międzywojenne
Epika
esej
Felieton
Liryka
Modernizm
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat alegoryczny
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
powieść przygodowa
Pozytywizm
Renesans
Romantyzm
Średniowiecze
Starożytność
Tragedia
Wiersz
Współczesność
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Archimedes mówił: daj mi taki punkt, abym mógł na nim stanąć poza ziemią, a ja...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Ano, to tak, panowie. Starałem się osobiście nie robić nic… Ot, dwadzieścia kilka lat przeszło...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Tam żyją ci, których rozdeptał wasz świat. Kobiety tam sprzedają swe ciało i są bite...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Ksiądz chciał koniecznie, abyśmy weszli do jego mieszkania. Katia nie chciała o tym słyszeć nawet...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
— Ty nie wiesz — mówiła mi ona tego wieczora, kiedyśmy wracali do domu — ty nie wiesz...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Widziałem z najwyższym podziwem i czcią, że Sabatierowi nie tyle szło o to, aby dzieci...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
— Ja nie chcę nic wiedzieć, wy mi znowu będziecie mówić o tym, jak będzie kiedyś...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
Pan pragnie tylko karierę zrobić, tylko rodzinę mieć, dzieci wychowywać, i to wszystko z łez...
Stanisław Brzozowski
Płomienie
— Mówił stryj Seweryn: „Póki kamienie, co na grobie legły, sercem się nie staną — nie wstanie...
