Wacław Berent
Próchno
Biedny ty — niewolnik wyobraźni!… Nie wierz ty swym wrażeniom, uczuciom, chęciom, samemu sobie nie wierz...
Twórczość
Barok
Dramat
Dramat współczesny
Dwudziestolecie międzywojenne
Epika
esej
Felieton
Komedia
Liryka
Modernizm
Opowiadanie
Oświecenie
Pamiętnik
Poemat
Poemat prozą
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść fantastyczna
powieść obyczajowa
powieść przygodowa
powieść psychologiczna
Pozytywizm
Publicystyka
Reportaż
Romantyzm
Wiersz
Współczesność
Wacław Berent
Próchno
Wstąpić do klasztoru, zostać rzemieślnikiem!… Wcale niezły ratunek dla Pawluka i jemu podobnych chłopców z...
Wacław Berent
Próchno
Chcę spytać się tylko, czy w malströmach wielkomiejskich zysku, wyzysku, automatycznej i możliwie bezmyślnej pracy...
Wacław Berent
Próchno
Sztuka jest dla wszystkiego, czym targają namiętności; co się tworzy, przeradza, przetwarza; co kulturę...
Wacław Berent
Próchno
Czyś ty… — (Hertenstein stał tuż nad nim i mówił z wzrastającym wciąż żarem) — czyś...
Wacław Berent
Próchno
Rojna i gwarna, korna i władna — fama królewska!… Czuć ją było tu naokół. Wraz z...
Aloysius Bertrand
Do p. Davida, snycerza posągów
Nie, chwała, szlachectwo, którego godłami nie kupczono nigdy, nie jest pędzlem golarskim, który po cenie...
Tadeusz Borowski
Kamienny świat
Jeszcze chwilę łowię uchem niewyraźne odgłosy uliczne: pijacką piosenkę z pobliskiej budki z papierosami, szurgot...
Tadeusz Borowski
Kłopoty pani Doroty
Nie mogłem się powstrzymać od chęci zapoetyzowania. My, dziennikarze, nie mamy czasu zawodowo uprawiać poezji...
Tadeusz Borowski
Odwiedziny
Siedzę w cudzym pokoju, wśród nieswoich książek i pisząc, że widziałem niebo, mężczyzn i kobiety...
