Młody Francuz René, szukając ukojenia swoich smutków,
przybywa do kolonii w Luizjanie i zamieszkuje wśród
okolicznych Indian.
Po latach nalegań, opowiada dwóm
mentorom, staremu wodzowi Szaktasowi i mądremu księdzu
Suel, historię swojego nieszczęścia, które skłoniło go
do porzucenia ojczyzny.
Chateaubriand, czerpiąc z własnych doświadczeń, przedstawia
przeżycia wrażliwego młodego człowieka, który zatraca sens
życia, pogrążając się w melancholii.
