Natalia, młoda żona radcy stanu, opowiada swojemu mężowi o niedawno odbytej wycieczce do Jałty. Mężczyzna początkowo z rozczuleniem słucha trajkotania ukochanej.
Kobieta zaczyna jednak opowiadać o tatarskich przewodnikach, którzy ją i jej przyjaciółkę prowadzili w góry. Natalia decyduje się powiedzieć mężowi w sekrecie, że dla Julii spotkanie z Tatarami było szczególnie ekscytujące. Wkrótce jednak skłonność Natalii do paplania przynosi niespodziewane konsekwencje.
Anton Czechow był jednym z najsłynniejszych rosyjskich nowelistów i dramatopisarzy, którego lata twórczości obejmują przede wszystkim drugą połowę XIX wieku. Znany przede wszystkim ze swoich „małych form literackich” o tematyce obyczajowej. Odtwarzał w nich obrazy z życia przeciętnych ludzi, głównie kupców, urzędników, ziemian. W jego utworach dominowały wątki społeczno-psychologiczne, nie stronił również od satyry. Jego twórczość dramatyczna od lat cieszy się zainteresowaniem reżyserów i jest wystawiana na deskach teatru w wielu krajach.
