Motyw: Kondycja ludzka w utworze Śmierć

Są przecież tacy, którzy z pragnieniem tylko przebiegli to życie — którym nigdy serce nie zabiło...

Ja mogę wątpić, czy doścignę czegokolwiek, mogę nawet nie mieć co do tego zupełnie nadziei...

Jestem uosobioną przeciętnością tej falangi wpół wykształconych ludzi, z nicością w duszy, z drwinami na...

Żołądek musi być nakarmiony: on jest silniejszy od głowy i pobije ją we wszystkich kierunkach...

Umierający — to zupełnie inni ludzie. Do nich nie można stosować zwykłych praw logiki i życia...

Doznaję nieraz takiego wrażenia, jakby planeta jakaś ciemna, wykoleiwszy się z torów swego biegu, powoli...

Od trzech tygodni, tj. od czasu, kiedy to słowo „śmierć” po raz pierwszy zapadło mi...

Co ja myślę o śmierci? czym ona będzie dla mnie?

Wysilam swój umysł, trawię dnie...

Myśl już z nałogu biegnie jednym tylko torem — a jeżeli ją wysiłkiem zwrócę wpół drogi...

Bunt to nie tylko niezadowolenie z istniejących urządzeń — to zarazem przeświadczenie o niedoskonałości czegoś i...