Motyw: Maska w utworze Widma moich współczesnych

— Basia się nazywa — mówił Drzazga — Basia! Zupełnie jak w Wołodyjowskim… To mnie tak dla niej...

Sami przez się jesteśmy niczym. Własne nasze zdanie o sobie samych zależy od tego, co...

Naokoło tylko maski, cienie, bezkształtne widma!

— Przechodniu, kim jesteś?

— Och, nie nazywaj mnie.

— Dlaczego? Bratem...

— Nieujęty jesteś dla mojej miłości. Dosięgnie cię moja nienawiść. Ciskam ci w twarz rękawicę.

— Hi...

Dlaczego boi się każdy, że twarz jego okazać się może maską? Skąd w ludziach obawa...