Motyw: Łzy w utworze Płomienie

Ty — Miszuk, wielki, możny pan. Tyś myślał, że ono się ścięło, stwardniało w kamień w...

I o czym ty tu, staruszku, w długie noce myślał? Coś zrozumiał, po czymeś tak...

A ona? Jej blade ciało to była sprzedawana, bita rzecz. Bili ją kupcy, oficerowie, urzędnicy...

Nie widziałam nigdy tak bladego człowieka.

Szedł, a nogi mu się chwiały, i mówił coś...