Motyw: Natura w utworze Dziwne losy Jane Eyre

Nie bez pewnej dzikiej rozkoszy gnałam, pędzona wiatrem, topiąc troskę mojej duszy w bezmiernym strumieniu...

Dotknęłam ręką wrzosów — były suche i jeszcze ciepłe od upału letniego dnia. Na czystym niebie...

I dla mnie posiadał mocny i stały urok ten szary, mały, staroświecki budynek o niskim...

Ale co się działo tej nocy? Księżyc jeszcze nie zaszedł, a nas objął cień zupełny...