Astarte to opublikowana w 1931 roku debiutancka powieść szwedzkiej pisarki, Karin Boye (tutaj w nowym polskim przekładzie Pauliny Rosińskiej). Akcja rozgrywa się w świecie mody, a głównym bohaterem — z pozoru — jest manekin (lalka z wystawy, nawiązująca właśnie do potężnej bogini Astarte), wokół którego krąży wiele osób. Powieść przedstawia fragmentarycznie losy młodych Szwedów — kobiet i mężczyzn, przedstawicieli elity i członków klas niższych, urodzonych w Sztokholmie i pochodzących z odległych prowincji kraju — próbujących poradzić sobie z wyzwaniami losu w gwałtownie modernizującej i komercjalizującej się rzeczywistości początków XX stulecia.
Bohaterowie mierzą się z różnymi problemami w życiu zawodowym i osobistym: pierwsza praca, pierwsza miłość, pierwsze doświadczenia seksualne, przeprowadzka do wielkiego miasta, śmierć rodzica, szkoła, bieda etc. Każdy z nich próbuje odnaleźć własną drogę w tym ogólnokulturowym pogubieniu. Ich losy splatają się i na powrót rozchodzą, a zaintrygowany czytelnik, zmieniając co rusz perspektywę, podaża śladami Britt, Tagego i Violi po — raz zalanych światłem, a kiedy indziej pełnych mrocznego strachu — alejach i zaułkach Sztokholmu.
Powieść jest niewątpliwie krytyką współczesnego autorce, rodzącego się wręcz na jej oczach, społeczeństwa konsumpcyjnego. Jednak refleksje Karin Boye idą o wiele dalej, pogłębiając podstawową problematykę o kwestie religijne, filozoficzne, estetyczne i te związane z pozycją kobiety w zmieniającej się gwałtownie rzeczywistości czy też z niebezpiecznymi związkami miedzy światem biznesu i środowiskiem polityków oraz intelektualistów. To także swoisty rozrachunek autorki ze szwedzką mentalnością — zarówno w jej wydaniu stołecznym, jak i tą wyrastającą z tradycyjnej prowincji. Poruszone zostają nawet zagadnienia pośrednio związane z kolonializmem, poprzez ukazanie zawiłej relacji między kulturami Zachodu i Wschodu.
Mimo że powieść jest debiutem prozatorskim Karin Boye, szwedzkiej pisarce udało się w stworzyć w niej własny, autonomiczny język literacki, bazujący w znacznym stopniu na stylistyce inspirowanej modernizmem, ale charakteryzujący się również obecnością elementów autorskich. Intrygująca jest także sama konstrukcja tekstu, który swą strukturą przywodzi na myśl o wiele późniejsze dzieła, jak np. Gra w klasy Julio Cortázara, pozostawiając czytelnikowi znaczną swobodę w sposobie lektury. Powieść podzielona jest na rozdziały, ale w zasadzie każdy z nich mógłby być odrębnym opowiadaniem.
Książka została nagrodzona w wielkim skandynawskim konkursie na nową powieść (szwedz. den stora nordiska romanpristävlan) organizowanym w czasach Karin Boye przez wydawnictwa Bonniers (Szwecja), Gyldendals boghandel Nordisk forlag (Dania) i Gyldendal Norsk Forlag (Norwegia).
Autorką przekładu Astarte na język polski, opublikowanego na portalu Wolnych Lektur, jest Paulina Rosińska. W tłumaczeniu zostały zachowane w znakomitej większości cechy stylistyczne typowe dla szwedzkiego modernizmu w literaturze i dla osobistego stylu autorki (np. liczne powtórzenia, często o charakterze anaforycznym).
Powieść Astarte Karin Boye dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi) oraz plik PDF.
