Cztery satyryczne wierszyki Tadeusza Boya-Żeleńskiego (1874–1941), opublikowane w większym zbiorze „Igraszki kabaretowe” w roku 1908.
W tych krótkich utworach Boy-Żeleński bohaterami uczynił postacie dziecięce, aby w dowcipny sposób przekazać w sobie właściwy, zgrabny sposób błyskotliwe myśli skierowane do dorosłego odbiorcy. Zastosowana forma wierszyka dla dzieci za każdym razem wzmacnia przekorny przekaz, jaki jest w stanie odebrać czytelnik wyrafinowany i równie dowcipny. Poeta daje się tu poznać jako prawdziwy kabareciarz, którego znamy z „Zielonego Balonika”.
