Motyw: Syn w utworze Próchno

Z obrazu na stole uśmiechała się do mnie twarz młodej kobiety. Więc to znaczy: matka...

— Czy ty nie widzisz, ojciec, co się ze mną dzieje? Czy ty nie widzisz, żem...

— A co? — były pierwsze jego słowa do mnie. — Ten ruch mój, hę? Przydał się.

— Przydał...

— Stop! — krzyczę, bośmy się zapędzili w jakieś ciemne przejście. — Zośka, ktoś idzie. Stop! Bo wpadniem...

Skończyłem — pisał — ze sobą, dała mi smutne roz­grzeszenie rezygnacja: wszystko, co było, stać się...

Taką jest brama czyśćca, pod którą duch mój za życia już przeszedł. Wymódl mię stamtąd...