Motyw: Miłość w utworze Próchno

My wszyscy tak intensyw­nie dzisiaj kochamy! Wie coś o tym Lili i towarzyszki, te...

— Kochasz mnie, Jelsky? — Müller ze skupioną uwagą odgryzał przy tym szmat podszewki. — Wierzyłeś we mnie...

— Co porabia Zosia Borowska?

Jelsky odwrócił się od tego spojrzenia.

— Nie wiem — mruknął. — Czeka prawdopodobnie...

Ja boję się jej po prostu, jak ognia!… Ja już się zacząłem wykolejać w życiu...

Müller przestał mówić i wyciągał z zanadrza garść białych, pomiętych kwiatów.

— Co to? — ośmielił się...

Widzisz, Henryk, takie czucie to straszny krzyż w ży­ciu. Ono największą moc ducha w...

Wiesz! — krzyknął nagle, i cała twarz rozgorzała mu nagle jakimś fanatycznym ogniem. — Wiesz, gdy było...

Kto wie — rzekł wreszcie — może to jest cały ciemny świat uczuć, w którym ponure dusze...

Uchwyć za ster życia za młodu: — kochaj! — To je­dyne, co moc czynu dać jeszcze...

Na Tyńcowej górze, za trzema murami, za dwoma zwodzonymi mosty kwitła księżniczka Bratumiła. Jednego rycerza...