Motyw: Melancholia w utworze Próchno

Na ciemne szosy wyroił się tymczasem tłum czarny i rozpłynął się strumieniami po drogach i...

„Kryształowy, niezmącony sentymentem szczyt cynizmu jest rzeczą niedościgłą dla nas. Brakuje nam głębokiej filo­zofii...

A tam — za oknem, wśród zadumanej kamiennej głu­szy, gadały tylko strumienie szeptem i pluskiem...

Czasami droga wiodła przez wy­krot: w zawieruchę suchych konarów i gałęzi, w kłęby kur...