Motyw: Egoizm w utworze Próchno

Skorpiony zawiedzionej pychy tak cię wychłostały i takim strasznym zatruły jadem… Tak daleko zanoszą „złe...

Kie­dyś byłem jak ty. W „złe wiry” wielkomiejskie rzuciła mnie gonitwa za tą sztuką...

„Duch widzi wszystko w wiecznej przemianie i bez trwa­nia. Myśli tej »ja sam« czepia...

„Twe »ja« zniszcz!” — przybił Hertenstein jak cięż­kim młotem. — „Oto jest iskra, co w popiele...