Motyw: Pozycja społeczna w utworze Ozimina

Skończyło się rychło na tym, że w rękach hrabiego znalazła się książeczka czekowa, a jedna...

— Och — mówiła tedy — nic żałośniejszego nad to, co ma próżność kobieca kupiła na targowisku szczęścia...

— Ahańcza! — syknął tylko przed się, w tłum. — Ile w tej tłuszczy skośnookich mord! ile tatarszczyzny...