Motyw: Przyroda nieożywiona

Wiersz ✖ Józef Czechowicz ✖ Dwudziestolecie międzywojenne ✖

Kwiecień tych co bez troski

kwietniowołagodny brzask

w który się niebo wtula bo niebo tam osiada

brzozy na błękit zachodzą...

pagórki wonne pagórki dzwonne

po widnokręgach lubią się włóczyć

przystają tu i tam pokłonem

leżącym...

paście się paście w chrzęście połonin

włóczęgi świerszcze śpiewacze

chmura za chmurą górą za górą...

po nocy słońce na oczach muskało brew

brew ziemi sennej w kołysance drzew

ziemi sennej...