Hans Christian Andersen
Dzwony
Obok siebie usłyszał jakby ciche łkanie i zwrócił się w tę stronę. Nie sam był...
Obok siebie usłyszał jakby ciche łkanie i zwrócił się w tę stronę. Nie sam był...
— Kaju! Kochany Kaju! Znalazłam cię przecież!
Lecz Kaj siedział cichy, sztywny, nieruchomy — a taki zimny...
Potem Gerda została w izdebce, a staruszka wyszła sama do ogródka, dotknęła swoim kijem każdego...
— Podajesz moją miłość w wątpliwość, aby nie być zmuszoną jej odpłacić — rzekł Lucjan, rzucając się...
I znowu popatrzyła na mnie z tak lodowatym chłodem, że uczułam od razu, iż zdanie...
Walczyłam ze łzami już dosyć długo. Z wielkim trudem dotąd je powstrzymywałam, ponieważ wiedziałam, że...
Oszust nie tak się śmieje jak człowiek uczciwy, innymi łzami płacze obłudnik, a innymi człowiek...