Motyw: Śmiech

bo też w wesołej na pozór a w istocie niebezpiecznej i dramatycznej wojnie, którą toczył...

— Pan, prezesie, jest naprawdę nadzwyczajny. Pański rodzaj humoru przypomina mi Bustera Keatona: nieruchoma maska znakomicie...

— Z czego się pan śmieje? — obrażonym tonem zapytał wojewoda.

Żorż zerwał się, urwał z miejsca...

Ale ten padł na trawnik i tarzał się ze śmiechu, wierzgając nogami jak źróbek, rozhukany...

Signora Papacoda żegnała się jeszcze z paziami, a Beatrycze szukała w torebce klucza od sąsiednich...

— Dla mojej uciechy spraw twymi czarami, by i ta druga swoje garnki potłukła.

— Stanie się...

— Zbiegowisko przy sadzawce… ci ludzie takoż się śmieją… Stańczyk, gadaj mi zaraz!

— Nie widzicie, panie...

— Gadanie na wiatr, letkoduch z pana Jędrusia. Nie stało się? Ale stać się mogło. Wżdy...

Wybieram się jutro do Włoch; dasz mi pieniędzy na drogę?

— A ty tam po co...