Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Dobrze mu tak, na co stary ozenił się z młodą? Posed, wej, i on za... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Mospanie kawaleze, Nie zeń się, prosę, ze mną, Bo ja powiadam sceze, Ze ci nie... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Na cós się s kobietą Młodą zenił, kiej stary, mógł mnie, wej, nie zwodzić, Kiej... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Toć ty, wej, dziewecko, Nasego Pana Pawła zostanies zonecką? Winsuję, zyjcie zgodnie w małzeńskiej psyjaźni... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale O Pawle, chłopczów ozdobo! Zochfija łączy się z tobą. I tak się łączy do szpółki... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Wsakze kazdy cłowiek w zyciu stwozony do pracy A ci, co nam chleb zjadają, są... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Więc i tę Zazdrość uprzątnąć trzeba, bo kiedy w małżeństwie Podejrzenie i zawiść poduszcza kobietę... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Jus ja nie zgorsę sie z tego, Ze zadko widzieć w świecie męza poćciwego. ŚPIEWKA... Czytaj więcej
Wojciech Bogusławski Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Zadko teras znaleść zonę, By była poćciwa, Chocias cłowiek kocha onę, Jednak podejzliwa. A najbardziej... Czytaj więcej