Motyw: Melancholia

Charles Baudelaire ✖ Wiersz ✖ Romantyzm ✖

Już!

Ja jeden byłem smutny, przesmutny nie do pojęcia. Podobny kapłanowi, któremu wydarto by jego bóstwo...

Nareszcie! sam jeden! Słychać już tylko przetaczanie się kilku zapóźnionych i wymęczonych dorożek. Na niewiele...

Jam jest niby król państwa dżdżu i niepogody,

Bogaty, lecz nie mocny; stary, chociaż młody...

Gdy niebo ołowiane cięży jak pokrywa,

Nad duchem, co się wije w nudów wiecznej mocy...

O Aniele radości, znasz ducha niemoce?

Znasz ty łkania i nudy, i wstyd ze zgryzotą...